Οδηγίες για τις πρώτες ημέρες!

• Οι πρώτες ημέρες είναι οι πλέον σημαντικές για την εγκατάσταση του θηλασμού!
• Δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι μητέρες λαμβάνουν συγκεχυμένες και αντικρουόμενες πληροφορίες, που μάλλον τις μπερδεύουν, παρά τις βοηθούν!
• Κάποιοι βασικοί κανόνες είναι οι παρακάτω:
• Ο θηλασμός πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν. Στον φυσιολογικό τοκετό άμεσα, στη καισαρική τομή μόλις η μητέρα αισθάνεται ικανή να θηλάσει (οπωσδήποτε πάντως στις πρώτες 6 ώρες!)
• Συμπληρωματικά υγρά όχι απλά δεν είναι απαραίτητα αλλά πολλές φορές μας κάνουν και κακό! Ξένο γάλα πρέπει να χορηγείται μόνο αν κριθεί απαραίτητο από τον παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί. Σακχαρόνερο ή τσάι τις πρώτες ημέρες θεωρούνται πια επικίνδυνα για την υγεία του νεογέννητου!
• Όσο πιο συχνά και όσο πιο πολύ παραμένει το μωρό στο στήθος, τόσο πιο γρήγορα «κατεβαίνει» το γάλα! Αναφέρεται ότι το γάλα «έρχεται» στις 36 με 96 ώρες μετά το τοκετό. Στην Καισαρική Τομή μπορεί καμιά φορά να καθυστερήσει και λίγο παραπάνω!
• Τις πρώτες ημέρες έχουμε το λεγόμενο πρωτόγαλα ή πύαρ. Πολλές μητέρες αντιλαμβάνονται τη «παρουσία» του ήδη από το μέσο της εγκυμοσύνης τους. Γάλα πλούσιο σε αντισώματα, πραγματικό χρυσάφι για την υγεία του παιδιού! Κάθε σταγόνα του είναι υπερπολύτιμη!
• Η μητέρα στο πρώτο 24ωρο παράγει μικρές ποσότητες γάλακτος, αλλά έτσι κι αλλιώς το στομάχι του μωρού είναι τόσο μικρό, που δεν χωράει πάνω από 7 ml (2/3 ενός κουταλιού της σούπας)!
• ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΜΕ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ!
• Κάθε δυάδα μητέρας – μωρού είναι διαφορετική! Παρακολουθήστε το παιδί σας! Ουτε ρολόγια ούτε χρονόμετρα! Βάζουμε το μωρό στο στήθος και μόλις αισθανθούμε ότι «χάνει» το ενδιαφέρον του, αλλάζουμε στήθος! Αυτό μπορει να συμβεί στα 5 λεπτά, μπορεί και στα 40 λεπτά!
• Αν το μωρό κοιμηθεί στο στήθος, είτε άδειασε το στήθος είτε χόρτασε! Μην τρίβετε πόδια και αυτιά και βασανίζεται το παιδί! Αλλάξτε στήθος! Αν θέλει κι άλλο γάλα, θα θηλάσει. Αν δεν δείξει ενδιαφέρον, θα πει ότι χόρτασε!
• Μόλις το μωρό αρχίσει να ξαναδείχνει σημάδια πείνας (αρχίζει να γυρίζει το κεφαλάκι του πέρα δώθε και να πιπιλάει) πρέπει να μπαινει στο στήθος. Ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε το μωρό να φτάνει στο σημείο να κλαίει! Το συνηθισμένο είναι το νεογέννητο μωρό να θηλάζει κάθε 1,5 – 2 ώρες!
• Στην τοποθέτηση του μωρού στο στήθος δεν υπάρχουν κανόνες! Η σωστή θέση είναι αυτή που βολεύει τη μητέρα! Ιδανικά το βαρος του παιδιού υποστηρίζεται από μαξιλάρια, και εμείς με τα χέρια μας απλά κατευθήνουμε το μωρό μας!
• Το πλέον σημαντικό είναι το μωρό να έχει στο στόμα του όσο περισσότερο στήθος γίνεται. Πολλές φορές από το άγχος να μην «κλείσουμε» τη μυτούλα του παιδιού, κρατάμε το μωρό σε μια σχετική απόσταση, με αποτέλεσμα να πληγιάζονται οι θηλές μας!
• Βάλτε το μωρό βαθιά στο στήθος. Αν δεν μπορεί να πάρει ανάσα, θα κάνει πίσω! Το ένστικτό του δεν θα το αφήσει να συνεχίζει να θηλάζει, αν δεν μπορεί να πάρει ανάσα!
• Όταν διψάμε την ώρα του θηλασμού πρέπει να πίνουμε νερό! ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ!
• Το περισσότερο γάλα παράγεται την ώρα που θηλάζουμε. Ο οργανισμός ζητάει πρώτες ύλες και εμείς πρέπει να του τις δώσουμε! ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ!
• Από τα σημαντικότερα άγχη είναι αν το μωρό μας σιτίζεται στο στήθος.
• Έμμεσα σημεία επάρκειας του θηλασμού είναι ότι συνήθως αισθανόμαστε το στήθος μας να «αδειάζει» μετά το θηλασμό, πρέπει να ακούμε ή να αισθανόμαστε ότι το μωρό μας «κατεβάζει» γουλιές, και να έχουμε τουλάχιστον 3 κενώσεις (κακά) και 6 ουρήσεις (τσίσα) στο 24ωρο! Συνήθως τα μωρά που θηλάζουν καλά κάνουν κακάκια σχεδόν κάθε φορά που τρώνε!
• Αν βλέπετε ότι το μωρό σας δεν κάνει αρκετές κενώσεις την ημέρα, το συντομότερο δυνατό πρέπει να το εκτιμήσει παιδίατρος. Αν δεν έχετε ούτε ουρήσεις  (τσίσα), το μωρό πρέπει να εκτιμηθεί από γιατρό ΑΜΕΣΑ!
• Τέλος, είναι πολύ σημαντικό η πρώτη επαφή με το παιδίατρο ή το σύμβουλο θηλασμού να είναι το συντομότερο δυνατό μετά την έξοδο από το μαιευτήριο (ιδανικά στις πρώτες 2 ημέρες), και ανάλογα με την περίπτωση να ακολουθήσει 2^η εκτίμηση μέσα στις πρώτες 14 ημέρες ζωής του μωρού!
• Συμπερασματικά, στις πρώτες ημέρες είναι πολύ σημαντικό η μητέρα να έχει τη κατάλληλη βοήθεια, τόσο από το περιβάλλον της όσο και από τους επαγγελματίες υγείας (και αν δεν την έχει, να την αναζητήσει!).
• Χρειάζεται υπομονή και επιμονή, και μετά από λίγες ή περισσότερες ημέρες, ο κόπος (τόσο της μαμάς όσο και του μωρού) θα ανταμειφθεί!